ΤΡΙΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΤΟ FREAR GR

Φωτογραφίες: Chris Killip

ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Ζούμε στο μηχανοκίνητο κόσμο
ζούμε στον ηλεκτρικό κόσμο
τον ονομάζω άσχημο και μου κόβουν το ρεύμα
τον ονομάζω φρικτό και μου κόβουν τα σύρματα
από το συμπλέκτη του αυτοκινήτου
δεν μπορώ να πάω για ψώνια
και τα παιδιά μου θέλουν δροσερά παγωτά
αναγκάζομαι να τον πω παραμυθένιο
και τα παιδικά μου χρόνια σβήνονται μεμιάς
δεν έχω πού να πατήσω
ξεφτιλίζομαι κι άλλο
τον λέω όμορφο
η ποίηση με αποκηρύσσει
και δεν βλέπω ξανά ομορφιά
η ομορφιά περνά από μπροστά μου
αλλά δεν την αναγνωρίζω.

Η ΜΟΖΑΜΒΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΑ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ακούς ότι η Μοζαμβίκη είναι η πιο πλούσια χώρα του κόσμου
ταξιδεύεις εκεί όπως μπορείς
από θάλασσα
από ξηρά
υπογείως σαν τυφλοπόντικας
και μόλις φτάσεις
σε καλωσορίζουν δυο λυκόσκυλα
σε ρίχνουν σε ένα κέντρο υποδοχής
τρως λάσπες
πνίγεσαι αλλά δεν πεθαίνεις
χέζεις σε μια τρύπα μαζί με χιλιάδες άλλους αλλιώτικους
που επίσης είχαν ακούσει ότι η Μοζαμβίκη
είναι η πιο πλούσια χώρα του κόσμου
σε λένε φυλακισμένο
σε λένε αγνώστου προέλευσης κινούμενο αντικείμενο
μένεις εκεί μέσα 4 χρόνια
μια μέρα το σκας
η τοπική αστυνομία δίνει τη φωτογραφία σου στον Τύπο
οι δημοσιογράφοι μεταδίδουν ότι είσαι επικίνδυνος
ο γείτονας τους το πιστεύει και διπλοκλειδώνει την πόρτα
τα περίπολα εξάπτονται και βγάζουν διπλοβάρδιες
οι φύλαρχοι σε επικηρύττουν
οι συμμορίες σε αναζητούν
ο φιλήσυχος Μοζαμβικανός περιπτεράς
ελέγχοντας το κοντόκαννο στο μυστικό του συρτάρι
το πιστεύει κι αυτός
εσύ το πιστεύεις
ότι είσαι πια ένας επικίνδυνος τύπος.

ΠΑΛΙΕΣ ΟΥΛΕΣ

Βάζοντας την τελευταία ραφή
αυτός ο γλυκύτατος γναθοχειρουργός
με κοίταξε και μου είπε
έχουμε σπουδαίες κρέμες
για πλήρη επούλωση
μπορώ να σου γράψω μερικές
ευχαριστώ γιατρέ, απάντησα
όμως
τι θα θυμούμαι χωρίς τις ουλές μου;