ΚΟΥΡΔΟΣ ΣΕ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΟΥ

Ήρθε από μακριά.

Διάσχισε πεζός μια έρημο
που έτρεχε να τον προφτάσει.

Ο Τούρκος διακινητής

τον έβαλε στη βάρκα και τον μετέφερε αντίπερα.

Δηλαδή εδώ ή κάπου αλλού.

Δεν τόλμησε να ζητήσει πίσω
τα δυο τρίτα των λεφτών του

όταν η γυναίκα και ο γιος του πνίγηκαν στα κύματα.

Συνέχισε, αλλά πάνω σε μια αποσιωπημένη κραυγή.

 

Το τηλέφωνο χτυπά και η φωνή από την άλλη άκρη

του λέει “σε λίγο”.

Το τηλέφωνο χτυπά σε μια κάμαρα με φως κεριού

φωτογραφίες του Οτσαλάν

και το πόστερ του Αντετοκούμπο να καρφώνει.

Το πόστερ ήταν του γιου του.

Στο πιάτο

πάνω στο μισοφαγωμένο ισλί κεφτέ

τόσο λευκό με τη γιαουρτένια σάλτσα να το σκεπάζει

μια κατσαρίδα σπαρταρά

η οποία πριν ανέβαινε αμέριμνη τον τοίχο

έτοιμη να πετάξει.

Βγαίνει φορώντας την κούρδικη σάρπα του

αμολιέται δημιουργώντας άνεμο

κι ενώνεται στην πλατεία με τους άλλους.

Φωνάζει “ελευθερία στο Αφρίν 
ελευθερία στην Ροζάβα

ελευθερία στην Κερύνεια”.

Εσύ τρομάζεις.

 

Ανέκδοτο