"ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ"

Συνέντευξη Γιώργου Χριστοδουλίδη στον "Φιλελεύθερο"

Παρουσιάζεται η τελευταία σας ποιητική συλλογή «Μυστικοί Άνθρωποι».

Ναι, την Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου, στις 7:30 μ.μ., στην Αίθουσα Καστελλιώτισσα, στη Λευκωσία. Για το βιβλίο θα μιλήσουν μόνο ποιητές: Οι Λεωνίδας Γαλάζης, Αντωνίνη Σμυρίλλη, Παναγιώτης Νικολαΐδης. Ποιήματα θα απαγγείλει ο Πάμπος Κουζάλης.


 Ποιοι είναι οι «Μυστικοί Άνθρωποι»;

Οι Μυστικοί Άνθρωποι είναι στον κόσμο, αλλά και στον εξώ-κοσμο. Πιστεύω πως μυστικοί άνθρωποι είμαστε όλοι κατά κάποιον τρόπο, πριν γεννηθούμε, αφού έχουμε «φύγει», αλλά και όταν ζούμε: συντριβόμαστε, ερωτευόμαστε, επαναστατούμε, δημιουργούμε. Κι όταν όμως τιμωρούμαστε από τη δικαιοσύνη της Φύσης που ρημάξαμε. Και τότε οι άνδρες γίνονται δέντρα για να αναπλάσουν τη φθορά τους, και οι γυναίκες γίνονται λίμνες γιατί ένα γενετήσιο νερό πρέπει να συνεχίσει να ρέει. Είναι όμως και οι άλλοι Μυστικοί Άνθρωποι. Αυτοί, που εγκλεισμένοι στα κατάβαθα της ιστορίας, κάτω από μια ασήκωτη πλάκα γης, ξαφνικά ξεπροβάλλουν μέσα από ένα φρεάτιο που ξέμεινε ανοικτό. Οι στρατιές των καταφρονημένων. Η ποίηση με οδηγεί συχνά σε αυτό το φρεάτιο, τους διακρίνω και προσπαθώ να υποψιαστώ το σπάραγμά τους, το σπάραγμα μιας διαρκούς τρομακτικής απώλειας στο δικαίωμα για ζωή.

Ξεχάσαμε να βλέπουμε γύρω μας; 

 Ζούμε σε μια εποχή όπου αποκτά κανείς υπόσταση έχοντας ένα έξυπνο κινητό στο χέρι. Όμως η όραση σταδιακά χάνεται αν δεν συνοδεύεται από μια βαθιά αίσθηση του τι δεν βλέπεις, του τι δεν θέλει να φανερωθεί, επειδή περιμένει εσύ να το δεις. Μένω προσηλωμένος στην πεζή πραγματικότητα και τότε οι αισθήσεις μού αποκαλύπτουν αγγέλους ή διαβόλους, αντίστοιχα, να εργάζονται ή να απεργάζονται.


 Πού συναντά η δημοσιογραφία την ποίηση;

Όταν τελειώνει η δημοσιογραφία αρχίζει η ποίηση. Όταν όμως τελειώνει η ποίηση, αρχίζει μια εξόχως επεξεργασμένη κόλαση.


 




Πότε η καθημερινότητα γίνεται στίχος;

Όταν δεν είναι αρκετό να κατακλύσει και να συνταράξει την ύπαρξη ως οδύνη. Και δεν είναι ποτέ αρκετό. Είναι ωσάν να καλείς το ασθενοφόρο ή να προσέρχεσαι τραυματισμένος στις Πρώτες Βοήθειες φέροντας τον πανικό ενός αόρατου τραύματος.