Ο ΑΛΕΞΗΣ ΖΗΡΑΣ ΜΕ ΠΑΡΗΣΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ "ΓΛΩΣΣΑΡΙΟΥ"

"Εστειλα χθες μέσω της ηλεκτρονικής μου διεύθυνσης σ΄έναν αριθμό φίλων το κείμενο του (απαράδεκτου) γλωσσαρίου. `Οσοι (αριστεροί και δεξιοί) το υπερασπίζονται και λένε ότι δεν είναι υποχρεωτική η εφαρμογή του, αλλά προαιρετική, ξεχνούν (ή ξεχνούν εσκεμμένα) ότι το γλωσσάριο σκοπεύει σε δημοσιογραφική χρήση του. Επομένως, σκοπεύει στην έντεχνη μιντιακή στρεβλότητα με προορισμό τις νεώτερες γενιές. `Οταν εφαρμοστεί (για να μην πούμε ότι ήδη εφαρμόζεται από ορισμένους διατεταγμένους κονδυλοφόρους), πολύ σύντομα θα είναι ακόμα πιο φανερή η διγλωσσία ή η πολυγλωσσία γύρω από κάποιες έννοιες με οδυνηρά βιωμένο ιστορικό βάθος. `Ετσι θα ολοκληρωθεί σε λαούς ιστορικά ηττημένους, όπως της Ελλάδας και της Κύπρου, η αποδόμηση συνειδήσεων. Είναι η ήπια εφαρμογή της πολιτικής ορθότητας που εκπορεύεται, όπως και πολλά άλλα δυσοίωνα, από την κεντρική Ευρώπη ΄ μια ήπια εφαρμοσμένη ορθότητα που για την ώρα αρκείται να λειαίνει και να στρογγυλεύει, προτού εμφανίσει (ή, μήπως έχει ήδη εμφανίσει;) την ολοκληρωτική της μορφή, λοβοτομώντας την προσωπική και τη συλλογική μνήμη και εξομοιώνοντας τα πάντα προς χάριν της υδροκέφαλης υπερκυβέρνησης των Βρυξελλών. Και κάτι τελευταίο: το θέμα της απάλειψης του όρου και της έννοιας της "εισβολής" το συνάντησα ήδη προ πενταετίας και πλέον. Αρκετοί, αριστεροδεξιού στίγματος, ενίοτε κάτω από τη λεοντή της θεωρίας του αυτόνομου κυπροκεντρισμού, όπως άλλωστε κάτω από την ίδια λεοντή είναι και το εν λόγω γλωσσάρι, μου πρότειναν τότε να μη χρησιμοποιώ τον όρο "γενιά της εισβολής" ( όταν αναφερόμουν στους ποιητές που εμφανίστηκαν εκείνα τα χρόνια), αλλά "γενιά του ΄74"...
11 Ιουλίου 2018