ΤΡΙΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΕΡΡΩΝ - ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΕΙΔΙΚΑ

Νοέμβριος 21-23

Επειδή ούτε ίχνος μας

Επειδή οι ήλιοι γεννούν το φως

κι οι άνεμοι διδάσκουν στα δέντρα τις πνοές

επειδή το νερό θα γίνει ωκεανός

ώστε οι τρικυμίες να περιδινούνται πάνω από τους αιώνες

κι οι πρόγονοι μας γεννούν γενεές

οι μάνες μας κόρες μεταξωτές

κι η αγάπη γεννά τις σπλαχνικότητες

οι σπλαχνικότητες την αγάπη ξανά

μπορούμε να γράφουμε

το νόημα σε λέξεις

γιατί κάποτε θα έχουν περάσει χίλια χρόνια από τότε που ζούσαμε

κάποτε δεν θα έχει απομείνει ένα ίχνος μας

ούτε τάφος

ούτε οστά ή –

που δεν θα’ ναι σκορπισμένα

ούτε νεκρολούλουδα βεβαίως

επειδή να μας θυμάται δεν θα υπάρχει ή

να υποψιάζεται

ότι υπήρξαμε

κανείς





Nothing of Us


Because the suns bear the light

and the winds teach the trees how to breathe

because the water becomes ocean

as tempests whirl over the ages

and because our forefathers bore generations

our mothers, daughters of silk

and love bears compassion

compassion bears love again

we can put

meaning into words.

Because one day a thousand years will have passed from our lifetime

one day not a single trace will be left from us

neither grave

nor bones or –

that will not be scattered

nor flores para los muertos of course

because no one

will be there to remember us or

suspect

that we once

were.

 

 

***

Το δώρο στον εαυτό μου

Για να προφυλαχθώ από εσωτερικές κατακραυγές

και τη θητεία μου στο ευκαταφρόνητο

έχτισα μυστικά ένα συμπάν μουσικό

και το χάρισα στον εαυτό μου

ήμουν ο μοναδικός του κάτοικος

έκλεισα την πόρτα και τη σφράγισα

μου ήταν αρκετό να μην μπορώ να φύγω

κι εσείς να μπορείτε να εισέλθετε

ήθελα απερίσπαστος

να το γράφω και να μεγαλώνει

να το σβήνω και να τραντάζεται

να γελώ και να ομορφαίνει

και με τη λύπη μου να απολιθώνω τις αχανείς του ορέξεις

η σιωπή μου θα διασφάλιζε

αυτό που συνήθως οι σιωπές κατοχυρώνουν:

ότι το διηνεκές ξεκινώντας από το βλέμμα μου

θα τεντωνόταν οριστικά στις παρυφές του απείρου

ώστε να τα λόγια μου πάντα να δοκιμάζουν

να το ακουμπήσουν

και επιστρέφοντας στη πηγή τους

να γεννιούνται ανεπανάληπτα




Gift to Myself



To guard myself against internal outcries

and my tenure in the contemptible

I secretly built a music universe

and offered it to myself.

I was its sole resident,

closed the door and sealed it.

It sufficed that I could not leave

and that all of you could walk in.

I wanted, undistracted,

to write it down and watch it grow

erase it and watch it shudder

laugh and watch it glow

and with my sorrow curb its vast appetite.

My silence would ensure

what silences usually entrench:

that infinity would set off from my gaze

and dart definitively towards the edges of eternity

so that my words would always try

to touch it and,

swerving back to their source,

return over and over again

beyond compare.


***


Ο άνθρωπος και ο Θεός


Αν ο άνθρωπος ήταν αθάνατος

θα ανακάλυπτε ασύλληπτες μαθηματικές εξισώσεις

ενώ με την ποίηση και τη μουσική

θα επινοούσε σκάλες

που θα τον ανέβαζαν ζωντανό στον ουρανό

κι εκεί να δεις τι θα γινόταν



ίσως ο Θεός να πανικοβλήθηκε με αυτή την ιδέα

και γι αυτό επέβαλε τον αδιάκοπο θάνατο

ο άνθρωπος αντί να θεώνεται, εξαφανίζεται ασταμάτητα

νέοι άνθρωποι καταφθάνουν

για να ξεκινήσουν από την αρχή



ο θεός πρέπει να ήταν ο πρώτος άνθρωπος που απλώς τα κατάφερε

επειδή γεννήθηκε πριν το θάνατο

επειδή επινόησε το θάνατο

για όλους τους άλλους





Man and God



If man were immortal

he would discover inconceivable equations

write poetry and music

to devise stairs

and climb to heaven alive –

imagine what would happen next.



Perhaps God panicked at the thought

and imposed ceaseless death.

Instead of becoming god, man vanishes relentlessly.

New men arrive

to begin all over again.



God must have been the first man who just made it.

Because he was born before death,

he invented death



for everyone else.

Translation: Δέσποινα Πυρκεττή (Despina Pirketti)  



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Γιώργος Χριστοδουλίδης γεννήθηκε στη Μόσχα το 1968 και μεγάλωσε στη Λάρνακα. Σπούδασε δημοσιογραφία στο πανεπιστήμιο Λομονόσοφ. Έχει εκδώσει 10 ποιητικές συλλογές και του απονεμήθηκε δύο φορές το κρατικό βραβείο ποίησης. Η ποίησή του συμπεριλήφθηκε σε μεγάλο αριθμό ανθολογιών, μεταξύ αυτών η Ανθολογία Ευρωπαϊκής Ποίησης «Grand Tour» το 2019.

Το 2021, οι εκδόσεις Αρμίδα κυκλοφόρησαν συγκεντρωτική έκδοση 100 ποιημάτων του, μεταφρασμένων στα αγγλικά από τη Δέσποινα Πυρκεττή, με τίτλο Giórgos Christodoulides | Selected Poems (1996-2021). Το βιβλίο παρουσιάστηκε στο Λονδίνο το 2022 και, την ίδια χρονιά, στο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Gerard Manley Hopkins στην Ιρλανδία, από τον διεθνούς φήμης Ιρλανδό ποιητή και προσωπικό του φίλο, Desmond Egan.

Το 2023, ο Ισπανός μεταφραστής και ποιητής Jose Antonio Moreno Jurado μετέφρασε 45 ποιήματα του Χριστοδουλίδη σε επίτομη έκδοση με τίτλο Migajas (Σεβίλλη). Η ποιητική του συλλογή Πληγείσες περιοχές/Γυμνές Ιστορίες (Μελάνι 2016), μεταφράστηκε στα γαλλικά και παρουσιάστηκε στη Νύχτα της Λογοτεχνίας, στο Παρίσι, από τον εκδοτικό οίκο Le miel des anges, το 2017. Η ίδια συλλογή μεταφράστηκε στα σερβικά και παρουσιάστηκε στο Βελιγράδι τον Οκτώβριο του 2017. Το 2011, πέραν των 150 ποιημάτων του κυκλοφόρησαν στη Βουλγαρία σε αυτόνομη έκδοση με τίτλο Ονειροτριβείο (Σόφια, 2011). Το 2010, επιλεγμένα ποιήματά του εκδόθηκαν στα γερμανικά, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ποίησης του Βερολίνου (Poesiefestival Berlin).

Συνεπιμελήθηκε, με τον Παναγιώτη Νικολαΐδη, την Ανθολογία Κυπριακής Ποίησης 1960-2018 (Κύμα, 2018).

***

Giórgos Christodoulides was born in Moscow in 1968 and grew up in Larnaka. He studied journalism at Moscow Lomonosov University. He has published ten poetry collections and has been awarded the State Poetry Prize twice. His poetry has been included in numerous anthologies, among them the Grand Tour: A Journey Through Young European Poetry in 2019.

In 2021, Armida Publications released a selected edition of 100 of his poems, translated into English by Despina Pirketti, under the title Giórgos Christodoulides | Selected Poems (1996–2021). The book was presented in London in 2022 and, in the same year, at the Gerard Manley Hopkins International Literary Festival in Ireland by acclaimed Irish poet and his personal friend, Desmond Egan.

In 2023, 45 of Christodoulides’s poems were translated into Spanish by Jose Antonio Moreno Jurado in a standalone edition titled Migajas (Seville). His poetry collection Affected Areas / Raw Tales (Melani, 2016) was translated into French and presented at the Night of Literature in Paris by the publisher Le miel des anges in 2017. The same collection was translated into Serbian and presented in Belgrade in October 2017. In 2011, over 150 of his poems were published in Bulgaria in a single-volume edition titled Dream-Mill (Sofia, 2011). In June 2010, selected poems were published in German as part of the Berlin Poetry Festival (Poesiefestival Berlin).

Together with Panagiotis Nikolaides, he co-edited the Anthology of Cypriot Poetry 1960–2018 (Kyma, 2018).