ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ Γ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΣΤΑ ΙΤΑΛΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ CRESCENZIO SANGIGLIO

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΔΑΡΙΟΥ

(στον Θεόδωρο)

Ο γιος μου
δουλεύει στα σίδερα
έρχεται κατακομμένος
δουλεύει γκαρσόνι
για τα φιλοδωρήματα
τον λιώνουν τα βλέμματα
ο γιος μου κάνει θελήματα
πεθαίνει ο ήλιος μέσα του.
Ο γιος μου μαζεύει ελιές
μαυρίζουν πίκρα τα χέρια του.
Είναι καλός ο γιος μου
ομορφόπαιδο
όλοι τον αγαπούν.
Κάποτε τον φωνάζουν
και σε άλλες δουλειές
κάποτε τις νύχτες
τον φωνάζουν
από τους ουρανούς
να κάνει τον άγγελο
να ανεβάσει τους πληγωμένους.

"ΠΛΗΓΕΙΣΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ-ΓΥΜΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ", ΕΚΔ.ΜΕΛΑΝΙ 2016

 

 Mio figlio

Mio figlio

fa tutti i lavori pesanti

è stremato quando ritorna

fa il cameriere

per una mancia

lo struggono quegli sguardi

mio figlio sbriga commissioni

il sole gli muore dentro.

Va a raccogliere le olive mio figlio

e sono nere di amaro le sue mani.

E' bravo mio figlio

un bel ragazzo

tutti gli vogliono bene.

Delle volte lo chiamano

per altri lavoretti

delle volte la notte

lo chiamano

dai cieli

per fare l'angelo

per portar su i feriti.

 

ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ

(στο μικρό Αλί)

Η προαναγγελθείσα απελευθέρωση
δεν περιλάμβανε τα χέρια σου
ούτε τη μάνα, ούτε τ’ αδέλφια σου.
Μόνος θα τη πορευτείς ως το τέλος
ποσοτικά λιγότερος αλλά με κεκτημένη σταδιακά αύξηση
που θα σε εκχειλίζει τόσο
όσο χρειάζεται για να εκτοξεύεις τα χέρια σου
και να χορεύουν στον αέρα
σαν κομμένα κλαδιά
από δέντρο
που αντιστέκεται όμως καλύτερα στον άνεμο,
τώρα είσαι το ίχνος ξυσμένου μολυβιού
αφήνει πίσω του μια κόκκινη γραμμή
να την ακολουθήσουν οι μεταγενέστεροι
και να την αποχρωματίσουν οι καιροί
με το σταχτί της λήθης
και της οδύνης το μαρμαρωμένο.
Όταν οι βόμβες σταματήσουν να πέφτουν
θα σβήσουν τα φώτα
και θα ορισθεί ο νέος διοικητής.
Ισως σε επισκεφτεί μια μέρα
για να επιρρίψει ευθύνες
στο προηγούμενο δικτατορικό καθεστώς
όμως, εσύ πώς θα ισορροπήσεις ξανά
στο τεντωμένο σχοινί των ονείρων σου;
Πώς θα αποκρούσεις την μπάλα με μια έξοχη βουτιά;
Ποιόν θα φωνάξεις για να σου σκουπίσει αδέσποτα δάκρυα;
Πώς θα ξανακουμπήσεις στο μάγουλό σου
για να σκεφτείς ανέμελα κάτι ασήμαντο;
Πώς θα δακτυλοδείξεις ένα άστρο;
Πώς θα χαϊδέψεις ένα αιδοίο και να νιώσεις τους παλμούς του;
Το ξέρω, θέλεις να ξεφύγεις από την παραζάλη των εκρήξεων
τα χέρια σου ακόμα σπαρταρούν
θαμμένα βαθιά μέσα στο χώμα
τα καθησυχάζει τρυφερά
άγγελος-διαμεσολαβητής
και τα σταυρώνει να κοιμηθούν τις νύχτες.
Θα ξαναφυτρώσουν
ως υπόγεια κυπαρίσια και θα τρυπήσουν την γη
σε ρημαγμένο χώρο θα αναδυθούν
όπου αλαφιασμένες σκιές συμπλέκονταν μέχρι θανάτου.

(Εγχειρίδιο Καλλιεργητή, Εκδ. Γκοβόστη 2005)



Con le mani tagliate 

(Al piccolo Alì)


La preannunciata liberazione
non comprendeva le tue mani
né tua madre, né i tuoi fratelli.
Ti c’incamminerai da solo sino alla fine
quantitativamente in calo, ma gradualmente con acquisita crescenza
... che tanto ti strariperà
quanto basta perché tu scagli le tue mani
a ballare nell’aria
come rami recisi
di un albero
che comunque meglio resiste al vento,
adesso sei la traccia di una matita temperata
si lascia indietro una linea rossa
che i posteri possano seguirla
e i tempi scolorarla
con il cenerino dell’oblio
e la pietra del dolore.
Quando le bombe cesseranno di cadere
le luci si spegneranno
e verrà designato il nuovo comandante.
Forse un giorno ti farà visita
per addebitare responsabilità
al precedente regime dittatoriale
ma tu, come potrai ancora stare in equilibrio
sulla fune tesa dei tuoi sogni?
Come respingerai il pallone con un bellissimo tuffo?
Chi chiamerai per farti detergere
le lacrime randage?
Come ancora ti appoggerai sulla tua guancia
a pensar spensierato qualcosa d’insignificante?
Come col dito indicherai una stella?
Come accarezzerai una vulva
e ne sentirai i palpiti?
Lo so, vuoi sfuggire
al tumulto delle esplosioni
le tue mani ancora fremono
sepolte profondamente nella terra
un angelo-mediatore
le tranquillizza teneramente
e le unisce in croce per il sonno della notte.
Rispunteranno
come cipressi sotterranei e bucheranno la terra
si leveranno in un luogo devastato
dove ombre spaurite si azzuffano a morte.
 
Μετάφραση Crescenzio Sangiglio