ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΕΡΥΝΕΙΕΣ (ΜΕΡΕΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ)
Είναι οι γνωστικοί. Αυτοί ξέρουν καλύτερα πως ό,τι χάνεται
δεν επιστρέφεται
πως των αδυνάμων τα λάθη
πληρώνονται με απώλεια
και με των ισχυρών το κέρδος.
Βλέπουν σήμερα αυτό που δεν μπορεί να γίνει αύριο.
Πώς χάθηκε αφού ακόμη είναι εκεί;
Κάποτε την ακούω σε αλλόφρον τραγούδι επιστροφής αυτό που στα σχολεία
οι γνωστικοί δεν τους αρέσει να διδάσκεται
κάποτε νομίζω ότι θα ανέβω στο βαγόνι
αυτού του σκουριασμένου τρένου
που συρίζοντας διστακτικά με πλησιάζει
να βρεθώ πρώτη φορά εκεί που αναρριγούν οι ακτές της να δω αν λαμπυρίζει το ίδιο η θάλασσά της
με τις θάλασσες που ξέρω.
Ναι, είναι εκεί τοποθετημένη πάνω στο τραπέζι των μεσολαβητών
για να επικυρωθεί οριστικά η απώλειά της
θα μπορείς, φυσικά, να την επισκέπτεσαι
τα τοπία της θα μένουν τα ίδια δεν αλλάζουν τα βουνά και οι πλαγιές τους
ο παγερός αέρας που τα δέρνει τους χειμώνες δεν ανήκει σε κανέναν.
Ίσως να έχουν δίκαιο οι γνωστικοί
ίσως να λένε πράγματα σωστά, της εποχής
ίσως μάλιστα να τους ακολουθούσα κι εγώ σε αυτήν τους τη βεβαιότητα
αν δεν με κρατούσε η ανεξήγητη εμμονή
να βλέπω ίσκιο μέχρι σώμα να συμβεί
να μαζεύω κονιορτό μέχρι γη να επιστρέψει
κι όλα να μεταμορφώνονται
σε αυτά που οι γνωστικοί βεβαιώνουν
ότι είναι αδύνατον να γίνουν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου