Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

 
 Θέλει να γίνει

Τελευταία
τα σώματά μας
απόσταση διαρκώς επιμηκυνόμενη
τα συμπιέζει
εσύ στου φεγγαριού τη μια την άκρη
κι εγώ στην άλλη
μοιάζουμε με εναπομείναντες
συμπαντικής καταστροφής
όπου ο ένας
έτυχε να ’χει τον άλλο πλάι του.
Εσύ στου ύπνου τις τριανταφυλλιές
κι εγώ στα κυπαρίσσια
να μας χωρίζει
δάσος πυκνό
που οι καταιγίδες του
ξεσπούν σε μένα κατακέφαλα
την ώρα που στο μέτωπό σου
καλοκαιρία εμφανίζεται
—σε ποιον γελάς
και ποιος στον ύπνο σου σ’ αγγίζει;
Μα πιότερο
γεωγραφικά
μετράω την απόκλισή μας:
Εσύ μια λίμνη
που πιο βαθιά θέλει να γίνει
μέσα στον εαυτό της
κι εγώ φιλόδοξος σωρός
που θέλει
να συμπυκνωθεί και να ψηλώσει
να γίνει —δήθεν— όρος.        
 
 
[από τη συλλογή "Δρόμος μεταξύ Ουρανού και Γης",
Εκδόσεις Φαρφουλάς]
 

 

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Η ΟΦΕΙΛΗ



Θα υπάρχει πάντα μια οφειλή
σε αυτούς που δεν τα κατάφεραν
σε αυτούς που δεν ήταν τόσο ευαρμόστως δυνατοί
τόσο προσαρμοστικοί
... όσο οι περισσότεροι
για να τα καταφέρουν
θα υπάρχει πάντα μια οφειλή
σε αυτούς που δεν πέρασαν
στην επόμενη μέρα
στην επόμενη βδομάδα
γιατί είχαν μπροστά τους
ένα βουνό
και λίγες αντοχές να τ’ ανεβούν
σε αυτούς που δεν είχαν καταστρώσει
ένα καλό σχέδιο διαφυγής
που δεν είδαν
τα παράθυρα πίσω απ’ τον τοίχο
το χλομό φως που ίσως να τους έδειχνε
έναν δρόμο
θα υπάρχει πάντα μια οφειλή
γιατί δεν έγινες το παράθυρο
γιατί δεν έγινες το φως
για κείνους.

Δρόμος μεταξύ Ουρανού και Γης, 2013, Αθήνα

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

ΣΥΝΔΕΙΤΟΠΟΙΗΣΗ

Τελικά σε όλη μας τη ζωή, 
μερικούς στίχους προσπαθούμε να γράψουμε…
να τους συνδέσουμε με το μεγάλο ποίημα 
που αναδύεται 
από τα βάθη των αιώνων..

πρ.απ.

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

ΤΣΑΡΛΣ ΜΠΟΥΚΟΒΣΚΙ, ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ς 

(Τσαρλς Μπουκόβσκι, μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
----------------------------------

Δεν έχεις παρά να γαμήσεις ένα σεβαστό αριθμό γυναικών,
ωραίων γυναικών
και να γράψεις κάμποσα, υποφερτά ερωτικά ποιήματα.
Μη σε νοιάζει για την ηλικία σου
και για τα νιόβγαλτα ταλέντα.
Πίνε, απλώς περισσότερη μπίρα,
μπίρα, πολύ μπίρα
και πήγαινε στον ιππόδρομο τουλάχιστον
μια φορά την εβδομάδα
και παίρνε τα αν μπορείς.
Είναι δύσκολο να μάθεις να τα παίρνεις:
όλοι οι άσχετοι είναι υποψήφιες χασούρες.
Και μην ξεχνάς τον Μπραμς σου
και τον Μπαχ σου
και την μπίρα σου.
Μην πολυκουράζεσαι.
Να κοιμάσαι μέχρι αργά το απόγευμα.
Απόφευγε τις πιστωτικές κάρτες.
Τέλος πάντων, πλήρωνε τοις μετρητοίς.
Να θυμάσαι πως δεν υπάρχει μαλακία
σ’ αυτόν τον κόσμο που να κάνει πάνω από 50 δολλάρια
(το 1977).
Αν έχεις τη δυνατότητα ν’ αγαπήσεις,
αγάπησε πρώτα τον εαυτό σου,
μα έχε πάντα υπ’ όψη σου την πιθανότητα
μιας ολοκληρωτικής αποτυχίας
-είτε δίκαιη είναι, είτε άδικη
η αιτία της-
μια πρόωρη εμπειρία θανάτου δεν είναι
απαραίτητα κακή,
Μείνε μακριά από εκκλησίες και μπαρ και μουσεία
και να καιροφυλαχτείς
σαν αράχνη -
ο χρόνος είναι ο σταυρός του καθενός,
συμπεριλαμβανομένων:
της αποπομπής,
της αποτυχίας,
της προδοσίας,
όλης της σχετικής σαβούρας.
Κρατήσου με μπίρα.
Η μπίρα τρέφει με αδιάκοπα το αίμα,
η μπίρα είναι σύντροφος πιστός.
Πάρε μια μεγάλη γραφομηχανή
και καθώς τα βήματα έρχονται και φεύγουν
κάτω απ’ το παράθυρό σου,
πάλεψε την άγρια, δωσ’ της να καταλάβει.
Βάρα στο ψαχνό.
Και να θυμάσαι τις παλιοκαραβάνες
που το πάλεψαν γερά:
τον Χέμινγουεϊ, τον Σελίν, τον Ντοστογιέφσκυ, τον Χάμσουν.
Αν νομίζεις πως αυτοί
δεν τρελάθηκαν
σε μικρά δωματιάκια,
όπως τώρα εσύ,
δίχως γυναίκα.
δίχως φαΐ,
δίχως ελπίδα,
δεν είσαι ώριμος ακόμη.

Πιες περισσότερη μπίρα,
υπάρχει καιρός.
Κι αν δεν υπάρχει,
καλά είναι
κι έτσι.